90. Klif of concert?

Als iemand per sé van een hoge, steile klif wil springen omdat hij daar ontzettend goede redenen voor heeft, dan is het volgens mij je plicht om met diegene in gesprek te gaan om te proberen of je de redenen voor die fatale sprong kunt wegnemen. Een schreeuw om hulp van je naaste mag je niet negeren. Als dan blijkt dat diegene niet op andere gedachten te brengen is en je een sprong alleen kunt voorkomen door hem aan een rots vast te binden, moet je dan nog willen “helpen”? Wanneer is het nog hulp en waar begint controle over andermans beslissingen overnemen? Is er – theoretisch gesproken – een protocol denkbaar dat dat goed kan regelen? Nee, dat denk ik niet, want dat is afhankelijk van persoonlijke interpretatie, afwegingen en normen en waarden. Maar in het kader van het recht op zelfbeschikking wil ik de volgende optie in de groep gooien.

Voor de mensen die een onuitroeibare levensdrift hebben: zou het niet geweldig zijn als je morgen (of op 5 januari) even een prikje haalt en vervolgens alles weer kan doen wat je altijd al deed, inclusief niet meer opletten of je te dicht bij iemand komt? Dat prikje is niet een ramp, vergeleken met wat het afzien van alle pleziertjes die corona je heeft afgepakt met je doet. Niet meer door het leven hoeven gaan met de houding: iedereen om je heen beschouwen als een melaatse, help, gevaar! Wat zou het mooi zijn als we gefaseerd ons konden laten inenten: iedereen die door zijn werk risico op besmetting heeft mag zich melden voor een voorrangsplek op de wachtlijst en de XL-coronateststraten staan klaar om in plaats van te testen te vaccineren. Dan gaat de horeca open voor iedereen, waarbij er speciale plekken zijn voor de principiële vaccinatie-weigeraars. Dat is duidelijk vermeld: ga je daar binnen dan loop je risico op ziek worden, tenzij je gevaccineerd bent. Mag je je identiteit volledig uitleven en zelf daar de consequenties van dragen. De uitbaters kunnen zich ook vaccineren dus die lopen geen risico, tenzij ze daar zelf voor kiezen. Wie zich dan niet wil vaccineren heeft daar alleen nog zichzelf mee. Maar als er dan geen plek voor je is in het ziekenhuis heb je wel pech, want de reguliere, reeds geplande zorg gaat niet jou voorrang geven, uiteraard. Jij wilde dit en bang om anderen die narigheid door te geven ben je ook al niet. On the bright sight: zo’n extra risico maakt het leven super spannend; wees een bink, leef link. En wees dan ook een bink als je geen adem meer krijgt, crepeert van de pijn en dringend geholpen moet worden. Superstoer!

Dus: kan ik ook op 5 januari die prik halen? Ik heb nog een hele hoop leuke dingen in te halen, daar wil ik graag zo snel mogelijk mee beginnen.