72. Feelgood-taks

Vandaag (26-4-’19) in Trouw: nieuw mega park voor sauna en wellness in oosterse sferen. Klinkt heerlijk, als aanvulling op de “terugkomen-bij-jezelf-beleving” waar iedere rechtgeaarde Nederlander natuurlijk enorme behoefte aan heeft, ik sta wat dat betreft vooraan. Alleen, hadden we nog niet genoeg spa’s, wellness centra en andere oorden waar je helemaal bij jezelf kunt komen? Dit is weer net zo iets als die andere nationale hobby van ons – de tegenpool van de sauna experience (Engels voor beleving, klinkt beter, dus daar gaan we voor) – skiën! Was daar jaren terug nog een hoop commotie over, tegenwoordig hoor je er niks meer van. Je weet wel, die geërodeerde berghellingen, de toegenomen lawines door de beschadigde omgeving, de belasting van het milieu door het skiën zelf, de reis er naar toe, de verblijven en de verwoesting door de massale deelname. Maar omdat iedereen het doet is het ok, zo zitten we in elkaar.

En nu dus nog een water- en energieverspillende “activiteit” die weer een beleving moet leveren aan onze verwende ego’s, want we hebben verder blijkbaar geen andere manieren om weer bij onszelf terug te komen? Gelukkig is dit ding ok; er zitten zonnepaneeltjes op, waar blijft de medaille voor goed gedrag? Alleen heeft niemand het over al dat water dat ervoor nodig is. Drinkwater begint een schaars goed te worden. Enerzijds worden we opgeroepen om minder te douchen maar anderzijds worden we in weer zo’n geniet-ding gelokt waar een klein groepje stinkend rijk van wordt ten koste van onze grondstoffen en geweten. Wij consumenten moeten ons echt eens wat vaker gaan afvragen: is het echt nodig wat ik nu weer wil gaan doen? Gaat er iemand dood als ik niet naar de sauna ga? Trek je met een boek of krant en een goed glas wijn terug in je eigen hoofd, mobiel uit en laat je leiden naar andere landen en volkeren waar je veel meer van mee krijgt als je er over leest/naar luistert dan door bij eeuwig hetzelfde strand precies hetzelfde te doen wat je ook aan het Gooise meer had kunnen doen.

De politiek zou hier een belangrijke rol in kunnen spelen: “ooooh, dus jij wil een totaal overbodige sauna bouwen die ook nog eens een onevenredig beslag legt op onze grondstoffen? Dan betaal je per liter het duizendvoudige van de consumentenprijs en de bedrijfsbelasting zit in de 72%-categorie”. En in die categorie mogen wat mij betreft ook al die goedkope vluchten naar gebieden die al flink zijn aangetast door onze massale wellness-behoefte, denk aan al die (sub-) tropische eilanden die we, net als al die ski-resorts, langzamerhand om zeep hebben geholpen met ons toerisme. Wat ik zo erg vind is dat de consument weliswaar zelf zijn keuzes maakt maar in feite een speelbal is van de marketing- en reclamewereld die geld verdient met het creëren van behoeftes die geld opleveren. Het is net als met de sigaretten; stop er een verslavend stofje in en verleid de jeugd ermee, jarenlange klandizie gegarandeerd. Praat iedereen aan dat snorkelen bij een koraalrif en skiën een eerste levensbehoefte zijn en het is weer kassa. Maar wat we wel nodig hebben, en daar hoor je de politiek niet over: een fatsoenlijk loon en baangarantie. En juist daar hoef je in Nederland kennisland dus niet om te komen. Dat gaat toch een keer fout?