67. Rare jongens, die electronen

Zoals het dorpje van Asterix de Galliër rebelleerde tegen Julius Caesar – waar de rest van Frankrijk zich had overgegeven – zo rebelleren sommige onderzoekers tegen de huidige, breder gedeelde theorieën die leven in de moderne fysische onderzoekswereld. In het artikel Het fluisteren van de werkelijkheid in New Scientist van januari 2019 wordt bericht van een groepje onderzoekers dat tegen de huidige overtuiging (interpretatie van de quantummechanica en het vertalen daarvan naar onze zichtbare wereld maar beter overlaten aan filosofen, die doen toch niet aan bewijzen) in wel een verklaring voorstelt voor de ineenstorting van waarschijnlijkheidsgolven zonder waarnemer/meting. Zij menen dat zwaartekrachtsgolven het vereiste tikje kunnen geven aan een fysisch systeem waardoor we het ene of het andere resultaat te zien krijgen waar eerst beide waar waren, ook al sluiten ze elkaar in onze wereld uit. Denk aan Schrodingers kat: pas als we in de doos kijken blijkt of hij dood is of nog leeft. Ons kijken doet de natuur beslissen dat het een van beide opties moet worden. In plaats van te kijken kan een zwaartekrachtsgolf ook die beslissing forceren.

Wat mooi dat ontwikkelingen in het ene onderzoeksveld, een alternatieve zienswijze in de quantummechanica die nano- en macrowereld probeert te koppelen, gebruik maken van net ontwikkelde onderzoeksresultaten uit een geheel ander veld, namelijk de zwaartekrachtsgolven die inmiddels experimenteel aangetoond zijn!

Je zou bijna gaan wensen dat we in het onderwijs ook wat meer kruisbestuiving van onderzoeksresultaten (psychologische, neurologische, pedagogische, enz.) gingen toepassen, of op z’n minst meer gebruik maken van theorieën over leerprocessen, zoals bij voorbeeld hoeveel een leerling per dag, per uur of per jaar kan opnemen (is dat werkelijk zo veel als we ze nu aanbieden?), of hoe het kan dat de een met alleen maar onderuitgezakt zitten suffen soms meer opsteekt dan een ander die ijverig mee schrijft. Dan zouden we zelfs onderwijsvernieuwingen krijgen die wel nut hebben – als ze voortkwamen uit wetenschappelijk verkregen inzichten – in plaats van uit de bezuinigingen waar nu ongeveer iedereen steeds de dupe van is. Maar ja, ons wordt niks gevraagd!